Maleisië (16 - 24 september 2012)

Na een rustige vlucht arriveren we stipt op tijd in Kuala Lumpur. We zijn razendsnel door de douane heen maar het duurt wederom erg lang voordat onze tassen op de bagageband verschijnen. Na driekwartier tillen we onze tassen van de band en lopen we richting de busterminal waarvandaan we met de star shuttle voor tien Ringit (circa € 2,50 euro) per persoon in ruim een uur naar ons verschrikkelijk slechte hotel in China Town reizen. Het China Town in Kuala Lumpur is vergelijkbaar met China Towns elders in de wereld. Het is druk, kleurrijk en overal op straat staan eetstalletjes met oriëntale menukaarten waarop onder meer de gefrituurde kikker te vinden is. Een Chinese delicatesse! De centrale straat in China Town is Petaling Street waar honderden marktkraampjes staan met zonnebrillen, horloges, merkpolo's, iPhone-accessoires en nog veel meer. De prijzen liggen 90 tot 95% lager dan in Nederland maar alles is uiteraard made in China. Roxanne bewijst zich een gehaaide onderhandelaarster en koopt voor slechts 50 Ringit (circa € 12,50 euro) een Ray Ban, Ice Watch, twee T-shirts en een souvenirtje voor haar moeder.

Na een rumoerige nacht, het hotel ligt bovenop de spoorlijn en direct aan een druk kruispunt, verkennen we de stad met de toeristische hop on hop off bus die in circa twee uur een rondje door heel Kuala Lumpur rijdt. Onderweg kun je op meer dan twintig locaties in- en uitstappen. Er rijden vier bussen waardoor je nooit langer dan dertig minuten hoeft te wachten tot de volgende bus weer vertrekt. Kuala Lumpur is een grote, grijze Aziatische stad met bijna twee miljoen inwoners. De stad is erg toegankelijk maar heeft weinig bezienswaardigheden. We rijden eerst een rondje mee om de stad vanuit de bus te bekijken en stappen vervolgens tijdens het tweede rondje uit bij de Kuala Lumpur Tower en het stadspark, waar wij het Kuala Lumpur Bird Park bezoeken. Dit is een grote volière met honderden tropische vogels. We passeren op de terugweg de zogenoemde Golden Triangle, waar we direct zien waarom dit ook wel het Manhattan van Maleisië wordt genoemd. Hier zijn winkels van onder meer Hugo Boss, Gucci en Louis Vuitton te vinden. Deze straat staat in schril contrast met de overige straten in dit deel van de stad waar met name de Chinese ‘masseuses' hun diensten aanbieden. De volgende morgen nemen we een taxi naar de Batu Caves. Deze grotten bevinden zich een klein half uurtje ten noorden van Kuala Lumpur. In de grotten is een fraai gedecoreerde hindoetempel gevestigd die bereikbaar is via een stenen trap met bijna 300 traptreden. Eenmaal bezweet bovengekomen blijken de talrijke makaken die zich voor de tempel ophouden de grootste attractie te zijn. Deze apen worden flink verwend door de vele bezoekers en zijn daardoor erg brutaal. Wanneer ze geen eten krijgen gaan ze zelf op zoek in cameratassen en broekzakken. We eindigen ook de laatste avond in Kuala Lumpur in de gezellige straten van China Town waar we eten in een restaurantje en op de markt alvast wat fruit en water inslaan voor onze vlucht naar Borneo. Waar we tijdens het eten niet aan kunnen wennen is de ene na de andere Maleisiër die ongegeneerd hard zit te boeren. We besluiten de dag met een heerlijk relaxte voetreflexmassage.

Vanwege het rumoerige verkeer hebben we amper geslapen als we om 04.00 uur op de star shuttle stappen naar de luchthaven. We vliegen vanaf de Low Cost Carrier Terminal om 07.15 uur met Air Asia naar Sandakan. Air Asia laat zich het best vergelijken met Easy Jet. Als je van tevoren een stoel reserveert betaal je slechts € 25 euro per persoon voor een vlucht van bijna drie uur. Het gewicht van onze tassen blijkt ver over de toegestane bagagevrijdom te gaan en met ons wasgoed in de handbagage lopen we over de landingsbaan naar het toestel. Na aankomst op de luchthaven van Sandakan, gelegen in de provincie Sabah in het noorden van Borneo, nemen we vervolgens een taxi naar het stadscentrum waar we via een gespecialiseerd kantoor een vierdaagse junglesafari reserveren. Vanaf het kantoor worden we in circa drie uur naar een lodge aan de Kinabatangan Rivier gebracht. Deze rivier is de levensader van het regenwoud. Helaas zien we onderweg de schade die is aangericht door de vele palmolieplantages. We horen dat deze olie zelfs wordt gebruikt voor het opwekken van groene stroom. Zo groen blijkt die stroom dus ineens niet meer te zijn. Het regenwoud rondom de rivier is gelukkig inmiddels uitgeroepen tot beschermd natuurgebied en huisvest bijzonder veel wildlife. We verblijven met circa vijftien mensen in de lodge waarvan het merendeel Nederlands blijkt te zijn. Voornamelijk met Luuk en Sophie lachen we ons een breuk en spenderen we een groot deel van ons vakantiebudget aan het lokale Tiger-bier.

Bij het krieken van de dag verlaten we de lodge en varen we in een motorbootje stroomopwaarts. Het regenwoud ontwaakt langzaam en er hangt een dikke laag mist over het water. We zien een grote groep spelende makaken en verschillende soorten neushoornvogels. Onze gids beschikt over een geweldig paar ogen en ziet de dieren al ver voordat wij dat doen. Vooraf hadden we al gelezen dat de biodiversiteit hier enorm is en dat blijkt inderdaad het geval te zijn. Het hoogtepunt van de eerste dag is een groep van vier pygmeeolifanten die zich langs de rivier ophouden. Deze olifanten zijn veel kleiner dan hun Afrikaanse achterneef en komen alleen voor op Borneo. Een van de dieren laat zich vanaf de modderige oever in het water zakken en wandelt, met alleen haar slurf boven water, bijna honderd meter door de rivier om vervolgens weer op het strand te kruipen. Vanwege de zachte oever kost dit zichtbaar veel moeite en duurt het uiteindelijk ruim tien minuten voordat ze zich met haar slurf om een boom weer op de kant kan trekken.

Het regenseizoen in Borneo begint jaarlijks rond oktober en dat is nu al te merken. Het begint met een flinke donderslag en eindigt met een regenbui die het hele terrein rondom de lodge verandert in een modderpoel. Het regent zo hevig dat de stroom uitvalt en we een tijd in het aardedonker zitten te eten. De borden zijn al bijna leeg wanneer de lodge is overgeschakeld op een noodgenerator. De volgende ochtend is de lucht weer strakblauw maar de dieren hebben schijnbaar een schuilplaats opgezocht en laten zich vandaag moeilijk zien. We zien wel een meterslange krokodil die een half wildzwijn door het water duwt. Hij is op zoek naar een goed plekje op de oever om ook het tweede deel van zijn maal te verorberen. Wanneer hij onze boot in de gaten krijgt laat hij het zwijn dobberen en duikt hij onder om zich niet meer te laten zien. 's Middags neemt onze gids Arshad Abdul ons mee op een jungletrekking van ruim drie uur. We volgen een pad dat is ontstaan doordat de olifanten dit pad veelvuldig lopen tussen de rivier en een meer dat diep in de jungle verscholen ligt. Voorzien van gele kaplaarzen banen we ons een weg door het dichte regenwoud. We staan regelmatig tot onze knieën in de modder en controleren onze huid constant op de aanwezigheid van bloedzuigers. Onderweg worden we getrakteerd op een schitterende uil die ons vanaf een tak aankijkt en zelfs lijkt uit te lachen.

De volgende middag zien we voor het eerst een orang-oetan langs de rivier. Hij beweegt zich sierlijk tussen de hoge boomtoppen maar is vanwege het dichte bladerdak moeilijk te zien. Wanneer we net voor het donker voor de tweede keer langsvaren laat hij zich beter zien. De zon gaat langzaam onder en voorziet de vacht van de jonge orang-oetan van een prachtige oranje gloed. We besluiten de dag met een nachtelijke wandeling door de jungle. Voorzien van een zaklamp speuren we de takken af op zoek naar apen en vogels. Onze gids vertelt ons dat veel vogelsoorten nachtblind zijn waardoor ze voor het donker een veilige plaats opzoeken om de nacht door te brengen en daar niet meer weggaan. Tijdens de wandeling komt Roxanne met haar rechterlaars helemaal vast te zitten in de modder. Omdat haar laars vier maten te groot is lukt het haar niet om zich los te trekken uit de modder en ze valt achterover. Gelukkig vang ik haar nog net op net voordat ze met haar achterwerk in de modder belandt en kunnen we onze weg vervolgen. Ditzelfde gebeurt ook met een van de Engelse gasten in de lodge maar die heeft niemand in de buurt om hem op te vangen. Hij valt frontaal met zijn gezicht in de modder en is bedekt met een dikke laag prut. Dit tot hilariteit van de rest van de groep. Na een klein halfuur zien we een ijsvogel op een tak zitten en de theorie van de gids blijkt te kloppen. Vanaf amper dertig centimeter nemen we tientallen foto's van het beestje terwijl hij geen enkele aandacht lijkt te schenken aan onze aanwezigheid. Tijdens onze laatste riviercruise zien we een moeder orang-oetan met twee jongen. De jongste van circa een jaar oud houdt zich angstvallig vast aan de buik van zijn moeder terwijl zij zich soepel door de boomtoppen anoeuvreert. We zien tevens een gibbon, slangen, een watervaraan en nog meer olifanten. Met vele prachtige herinneringen en schitterende foto's worden we per boot en bus teruggebracht naar het plaatsje Sepilok aan de rand van het regenwoud.

Vanuit Sepilok beginnen we de dag met een bezoek aan het Rainforest Discovery Center. Hier zijn diverse wandelpaden uitgezet door het regenwoud. Deze paden gaan deels over loopbruggen waardoor je, behalve het leven op de grond, ook de bovenste boomtoppen van dichtbij kunt bekijken. We gaan op zoek naar vogels en apen maar na een half uur ploffen we zonder succes en klotsend van het zweet neer op een bankje. Tijdens de lunch laten we alle ervaringen tot zover de revue nog eens passeren en terwijl wij aan een fruitsalade beginnen laat een grote orang-oetan zich vanuit een boom op het dak van het restaurant vallen. Iedereen in het restaurant springt van schrik van zijn stoel en rent naar buiten om de orang-oetan goed te kunnen zien. De orang-oetan laat zich langs een boom verder naar beneden zakken vlak bij de tafel waar wij zitten en kijkt ons gulzig aan. Hij strekt zijn arm naar Roxanne en pakt zo een stuk watermeloen uit haar hand en trekt zich met de meloen in zijn mond behendig op aan de dakrand. De smaak bevalt hem niet en hij gooit het stuk teleurgesteld vanaf de dakrand op de grond. Eén van de medewerkers van het restaurant zegt dat hij vermoedt dat het een van de orang-oetans uit het nabijgelegen rehabilitatiecentrum is. Hier worden gewonde orang-oetans opgevangen en bijgevoerd totdat ze genoeg zijn aangesterkt om zelfstandig terug te keren in het wild. Na de lunch brengen we een bezoek aan dit centrum en het Proboscis Monkey Sanctuary waar vele honderden neusapen en neushoornvogels te zien zijn.

Vandaag nemen we de taxi naar de busterminal waarvandaan we in zes uur met de bus naar Kota Kinabalu reizen. Daar zullen we drie nachten verblijven alvorens we doorreizen naar Indonesië. Goed vooruitzicht!

Liefs uit Maleisië,

Joey & Roxanne